Ο Οδυσσέας Ελύτης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλλη, γεννήθηκε στην Κρήτη στις 2 Νοεμβρίου του 1911 και πέθανε στην Αθήνα στις 18 Μαρτίου του 1996. Σπούδασε νομικά και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια της Αθήνας και του Παρισιού, μεταξύ άλλων ήταν διευθυντής του προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και σύμβουλος του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδας. Στην αρχή επηρεάστηκε από τον υπερρεαλισμό και δανείστηκε στοιχεία του, τα οποία ωστόσο αναμόρφωσε σύμφωνα με το προσωπικό του ποιητικό όραμα, άρρηκτα συνδεδεμένο με το λυρικό στοιχείο και την ελληνική λαϊκή παράδοση: φως, διαφάνεια, αθωότητα. Ο Ελύτης ανακαλύπτει την Ελλάδα μέσω μιας μυθολογίας του Αιγαίου, με τα νησιά του, τα άσπρα σπίτια του, την αγάπη για τη ζωή.
Μεταξύ άλλων σημαντικών έργων του: Προσανατολισμοί (1940), Ήλιος ο πρώτος (1943), Άσμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας (1945), Το Άξιον Εστί (1959), Έξη και μια τύψεις για τον ουρανό (1960), Το φωτόδεντρο και Η δέκατη τέταρτη ομορφιά (1971), Το μονόγραμμα (1972).
Διακρίθηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου